Mangrovebos & Siesta Key

Vanochtend zijn wij weer eens vroeg opgestaan. Er stond een nieuw avontuur op het programma. Na een karig ontbijt stappen wij de auto in richting de Marco Islands. Dat was ongeveer een half uurtje rijden van Naples af. Wij werden om 
8:30 verwacht bij het Capri Padlecraft Park. Wij hebben een kayaktocht door het mangrovebos geboekt. Bij aankomst staan de kano’s al klaar en worden wij netjes welkom geheten. Wij hebben geboekt bij Marco Paddle. Deze stond hoog aangeschreven op het internet. Wij kregen wat tekst en uitleg over wat ons te wachten stond.

Onze spullen ging in een waterdichte zak, reddingsvest aan en het water op. Wij werden afgeduwd en onze opdracht was simpel. Peddelen naar het grote bord in het water verderop. Dus wij peddelen de tering als ervaren Nederlanders. Wij dreven eerst alle kanten op behalve de goede kant. Na een minuut of 5 kregen wij swung te pakken. Eenmaal bij het bord aangekomen hoorde wij gespetter recht voor ons. Een wilde dolfijn die op zoek was naar eten. BAM opnieuw een wilde dolfijn gespot.

Onze gids vertelde ons wat we wel en niet kunnen verwachten op deze kanotocht. De kans op zeekoeien was zeer klein. Dit heeft te maken met de temperatuur van water. Als je naar een zeekoe kijkt lijkt het erop dat dit beest een dikke vetlaag heeft. Maar dit is dus niet zo. Een zeekoe is zo dik omdat en net als een normale koe bestaat magen en longen. Dus als het water afkoelt zoeken de zeekoeien warmere wateren op om zo niet te bevriezen. Dus helaas geen zeekoeien op deze tocht. Ook zullen wij geen alligators zien vandaag. In deze wateren komt namelijk en zoete water in aanraking met het zoute zeewater. En alligators kunnen niet tegen zout zeewater. Dus ook deze komen wij niet tegen. Na een goed half uur peddelen komen wij uit bij het mangrovebos. Een voor een roeien wij het bos in met aan bij kanten takken. Dus recht roeien is hier een must. Het eerst stuk ging prima totdat het pad steeds smaller en smaller werd. Wij ervaren waterratten scheppen natuurlijk een aantal takken. Maar ach dat deed gelukkig iedereen in onze groep dus.

Het was een prachtige route. Het was ook nog eens heerlijk weer. Lekker zonnetje en water om je heen. Na een uur peddelen liet onze gids ons nog een zee-egel zien die wij allemaal even vast mochten houden. In tegenstelling tot zijn grote broer was deze niet giftig.

Toen was het tijd om weer richting het beginpunt te peddelen. Wij vervolgde onze weg opnieuw door een mangrovebos. Dit keer kwamen wij er zonder kleerscheuren van af.

Wij kregen nu eindelijk de smaak te maken en paddelen richting het open water. Daar stond een aardig windje. En natuurlijk moesten wij tegen de wind in paddelen. Maar dat ging best goed. Wij hadden het ritme goed te pakken en haalde iedereen in. Wij kwamen als eerste aan waar wij begonnen. BAM! Een gouden plak voor de Holland 2. Tijdens de kanotocht zijn er ook foto’s gemaakt door een professionele fotograaf. Een aantal van deze foto’s zie je hieronder staan.

Na een korte lunch. Lees een broodje gezond was het tijd om richting het noorden te rijden. Via Fort Meyers naar het strand van Siesta Key. Dit strand wordt door de Amerikanen gezien als het nummer 1 strand van Amerika. En qua zand is dat zeker zo. Het zand is hier zo fijn dat het wel lijkt op keukenzout. Echter was het weer niet echt stralend en hing er een waarschuwing voor de red tide. Dus zwemmen ging helaas niet. Daarbij was de stroming erg sterk. Er hing namelijk een rode vlag. Na een uurtje op het strand zijn wij naar ons hotel gereden in Sarasota.

Opnieuw een prima hotel voor weinig. Morgen staat de pretparkstad van de wereld op het programma waar wij een aantal nachten blijven in verband het leukste evenement van het jaar. Maar daar morgen meer over.