Shark Cage Dive & Hermanus

28 september 2019 - Hermanus, Zuid-Afrika

Vandaag was het eindelijk zover. Marcel gaat met haaien duiken. Tenminste hij stap in een kooi in het water en de haaien zwemmen rondom de kooi. Marijke heeft besloten aan wal te blijven. Na het debakel van vorig jaar (lees het verslag vissen voeren), is dat de meest veilige keuze. Dus het eerste deel van deze blog wordt door Marcel geschreven. Het was vanochtend vroeg op staan. Ik werd om 7:00 verwacht in de White Guest House. Mocht dat nu het restaurant zijn tegenover onze B&B. Dus de straat over en ik ben er. Ik heb mij daar gemeld en kreeg in het restaurant een ontbijtje. Daar kregen wij instructies wat ons te wachten staat. En meer informatie over welke haaien en dieren wij allemaal tegen kunnen komen. Maar het gaat natuurlijk om de Grote Witte Haai. Na de instructie was het tijd om te gaan. Met een busje worden wij naar Gansbaai gebracht. Een dorpje verderop. Daar staat de boot te wachten waarmee wij op zee gaan. Het was een ruwe zee dus een bumpy boottocht van ongeveer een half uur. Er stond een harde wind dus de golven waren best hoog. Eenmaal aangekomen gaat de kooi in de water en wordt een voor een je naam geroepen. De wetsuit en schoenen krijg je van de begeleiding. Dus ik wurm mij in de wetsuit en dan is het tijd om het water in te gaan. Om er voor te zorgen dat er ook daadwerkelijk haaien rondom de kooi zwemmen, lokken ze de haaien met aas. Een pruttel van visolie en stukken vis. Ik was de kooi nog niet in en de eerste haaien zwommen rond de kooi. Een groot aantal Copper sharks, een veel voorkomende soort in het gebied. Doordat het aas aan een touw zit kunnen ze de haaien dicht bij de kooi lokken. En dichtbij kwamen ze zeker, ze zwemmen rustig tegen de kooi aan omdat ze volledig gefocussed zijn op het aas. Het waren haaien van ongeveer 3 tot 3,5 meter lang. De duik duurde onngeveer een half uur. Toen was het tijd om de kooi te verlaten. Helaas heeft de Grote Witte Haai zich niet laten zien tijdens mijn duik in de kooi. Eenmaal terug op de boot schreeuwt de bemanning Great White en ja hoor daar was ze. Een grote witte haai van 3,8 meter lang. Ik zat dan wel niet in de kooi maar om eindelijk zo'n prachtig beest in het echt te zien is fantastich. Na een goed 2 uur op zee was het terug om weer terug te keren naar Kleinbaai. Een prachtige ervaring maar ruimte om nog eens met Witte Haaien te duiken. Ik heb ze dan wel gezien in het wild, maar het doel is om ermee in het water te zitten. Wellicht de volgende keer in Australië ;). 
Na de haaien duik kon ik nog even douchen bij de B&B, Marijke mocht hier de hele ochtend verblijven, een late check out dus. Toen was het tijd om naar Hermanus te rijden. Tenminste dat dachten wij. Wij zien ineens dat onze rechterachterband half leeg is. Dus wij naar de overkant van de B&B. Daar zit een garage. Daar hebben ze de reserveband erop gezet en wij zijn toen naar de dichtsbijzijnde bandengarage gereden. Daar hebben ze onze band gerepareerd voor nog geen 10 euro en wij kunnen weer verder. Op naar Hermanus! 

Hermanus is een klein dorpje aan de kust dat bekend staat om het spotten van de walvissen. Deze komen dan dichtbij de kust en kun je ze vanaf de rotsen spotten. Wij komen in het dorpje aan en er is daar een festival bezig. Het Hermanus Whale Festival. Hier wordt gevierd dat de walvissen eens per jaar langs de kust zwemmen. Het was zeer gezellig daar met muziek, eten, drinken en winkeltjes. Helaas zijn er weinig walvissen te spotten langs de kust vandaag, desondanks hebben wij ons prima vermaakt. Er ligt een mooi wandelpad langs de rotsen waarmeee je heel dicht langs de zee loopt. 

Na een heerlijke middag hebben wij daar heerlijk gegeten en zijn toen langs de kustrand terug gelopen naar ons hotel. Het was een fantastische dag met een mooi deels verwezelijkde droom, op naar de het volgende bucketlist item, deze keer van Marijke. Tot morgen. 

Foto’s

4 Reacties

  1. Inge:
    29 september 2019
    Dit vind ik dan echt het minste...duiken met die beesten. Tijdens het lezen al had ik 10 doemscenario's in mijn hoofd.
    Maar gelukkig Je ben nog heel en dus op naar het volgende avontuur
    spannend allemaal
  2. Suus:
    29 september 2019
    Super gaaf! Veel plezier nog
  3. Carina:
    29 september 2019
    Marcel, wat stoer zeg enne Marijke groot gelijk dat je aan wal bent gebleven, brrr ik moet er niet aan denken met haaien, ook al zit je in een kooi, maar ook weer prachtige foto's.
    Waarom heet het Tesselaarsdal? Morgen er alleen Tesselaars wonen? Ha ha.
    Geniet maar weer lekker verder.
  4. Willem Tesselaar:
    29 september 2019
    Marcel, als “ oud haaientemmer “ zo te lezen een mooie dag gehad en Marijke waarschijnlijk een relax dagje . Nog veel plezier